Elke blog begint bij het vinden van een blognaam. Mijn zoektocht was van korte duur. Amélie is niet mijn eigen naam, maar de naam van mijn overgrootmoeder, één van de belangrijkste personen in mijn leven. Helaas is zij 4 jaar geleden gestorven. Wanneer iemand overleden is, lijk je als vanzelf enkel de positieve dingen van deze persoon te onthouden. Bij mijn overgrootmoeder kan dat haast ook niet anders. Het was een superlieve dame die mij overstelpte met knuffels en cadeautjes en me vooral leerde om te doen wat ik graag doe. Zij heeft me altijd gesteund in alles wat ik deed. Ik mis de geur van koffie die in haar huis hing, onze tv-momenten, haar snoepzakken die we met sinterklaas kregen, onze kriebelzoenen, haar liedjes, haar accent (haar moedertaal was Frans), haar handschrift, haar... alles!
Om haar advies op te volgen, namelijk te doen wat ik graag doe, besloot ik deze blog te starten. En welke naam past er beter dan l'Armoire d'Amélie? 'De kast van Amélie', in het Frans omdat zij Frans sprak en haar naam als eerbetoon. Ik voel dat er veel van haar in mezelf zit en misschien, moest zij nu even oud zijn als ik, zou ook zij een blogster zijn. Het zou me niets verbazen. Ze wilde er altijd piekfijn uitzien en was haast van alles op de hoogte. Het was een ietwat ijdele dame met een grote eetlust. That kinda sounds like me! Daarom blog ik in haar naam, Amélie.
& that's how the story begins...
Amélie Xx
Om haar advies op te volgen, namelijk te doen wat ik graag doe, besloot ik deze blog te starten. En welke naam past er beter dan l'Armoire d'Amélie? 'De kast van Amélie', in het Frans omdat zij Frans sprak en haar naam als eerbetoon. Ik voel dat er veel van haar in mezelf zit en misschien, moest zij nu even oud zijn als ik, zou ook zij een blogster zijn. Het zou me niets verbazen. Ze wilde er altijd piekfijn uitzien en was haast van alles op de hoogte. Het was een ietwat ijdele dame met een grote eetlust. That kinda sounds like me! Daarom blog ik in haar naam, Amélie.
& that's how the story begins...
Amélie Xx